22 marca 1957 r. urodził się w Warszawie Jacek Kaczmarski, poeta i autor tekstów, pieśniarz, bard. Wykonawca „Murów”, „Obławy”, „Naszej klasy” i kilku setek innych ważnych dla kilku pokoleń Polaków piosenek.
Syn Janusza Kaczmarskiego, malarza i recenzenta sztuki, który przez wiele lat był prezesem Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Anny Trojanowskiej-Kaczmarskiej – malarki, pedagoga i historyka sztuki. Uczęszczał do renomowanego warszawskiego XV Liceum Ogólnokształcącego im. Narcyzy Żmichowskiej. Następnie w roku 1980 ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, pracę magisterską pisząc z literatury Oświecenia u prof. Zdzisława Libery. Nosiła ona tytuł “Postać Stanisława Augusta Poniatowskiego w poezji okolicznościowej jego epoki”. Zadebiutował na Warszawskim Jarmarku Piosenki w 1976 roku, a rok później na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie zdobył nagrodę za utwór Obława. Związany był z kabaretem “Pod Egidą” Jana Pietrzaka, grupą Piosenkariat oraz Teatrem na Rozdrożu. W momencie wprowadzenia w Polsce stanu wojennego – 13 grudnia 1981 – Kaczmarski przebywał we Francji w trasie koncertowej. Nie zdecydował się wówczas na powrót do kraju. Później żył głównie z występów, część zysków przeznaczając na wspieranie podziemnej Solidarności. W roku 1984 zaczął pracować w Monachium dla Radia Wolna Europa. Po powrocie do Polski w 1990 roku odbywa widowiskową trasę koncertową po całym kraju, a na rynek trafia wydana przez niego płyta “Wojna postu z karnawałem”. W roku 1995 Jacek Kaczmarski wraz z drugą żoną Ewą i 7-letnią córką Patrycją osiedlił się w Australii, skąd przyjeżdżał do Polski na koncerty i promocje kolejnych płyt. Jacek Kaczmarski 17 marca 2004 otrzymał nagrodę Fryderyka za całokształt twórczości. Nagrody nie mógł już odebrać osobiście ze względu na ciężki stan zdrowia. Niespełna miesiąc później 10 kwietnia 2004 pieśniarz zmarł. Jego pomnik stanął w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
źródło:www.youtube.com
