W okolicach Czarnej Białostockiej (Czarna Wieś Kościelna, Kolonia Ogóły), rozegrała się 8 lipca 1945 roku, bitwa pomiędzy I Praskim Pułkiem Piechoty Wojska Polskiego, a zgrupowaniem Armii Krajowej Obywatelskiej. Zgrupowanie AKO składające się z 200 osób zostało zaatakowane przez dwukrotnie liczniejsze siły LWP oraz UB, które wspierała artyleria. Partyzanci z AKO pod wodzą mjr Aleksandra Rybnika pseudonim „Jerzy”, przerwali okrążenie przy minimalnych stratach własnych zadając duże straty przeciwnikowi. Była to jedna z największych bitew partyzanckich na Białostocczyźnie.
Dało to asumpt do przeprowadzenia Obławy Augustowskiej na większą skalę, którą objęto całą Puszczę Augustowską i przylegające do niej tereny ówczesnych powiatów. Obława została zrealizowana między 12, a 19 lipca 1945 roku, ale przygotowania rozpoczęto już znacznie wcześniej. Zatrzymania i aresztowania potrwały do 28 lipca 1945 roku. O potężnym zaangażowaniu się wojska w to przedsięwzięcie świadczy udział w nim 50 Armii 3 Frontu Białoruskiego oraz dwóch kompanii z I Praskiego Pułku Wojska Polskiego, łącznie prawie 45 tysięcy żołnierzy. Działaniom tym dowodził Główny Zarząd Kontrwywiadu „Smiersz” oraz kierownictwo NKWD.
Po przeprowadzonej operacji militarnej, 21 lipca 1945 roku, szef „Smiersza” meldował: … zatrzymano 7 049 osób, z tego wypuszczono 5 115 osób …. . Niestety po ponad 70 laty od tamtych zdarzeń nadal trudno jest ustalić faktyczną liczbę ofiar Obławy Augustowskiej. Z pewnością jest ich znacznie więcej od podawanej liczby około 600. Na uwagę zasługuje fakt, że Armia Krajowa Obywateli utworzona w lutym 1945 roku przez ppłk AK Władysława Liniarskiego „Mścisława”, Komendanta Okręgu Białostockiego AK liczyła w tamtym czasie 27 tysięcy konspirantów. Ta liczba zapewne spowodowała, że władza ludowa tworząca nowy ład w Polsce, wspierana przez sowietów, podjęła decyzję o likwidacji AKO z użyciem tak olbrzymich sił wojska i bezpieki.
Na podstawie opracowania Teresy Karczewskiej – Obława Augustowska. Wyd. „Bellona” Warszawa 2015 r.
