Zespół Mazowsze, powołał do życia dekret Ministerstwa Kultury i Sztuki w dnia 8 listopada 1948 roku. Koordynatorem wspomnianego zespołu, był profesor Tadeusz Sygietyński, którego zadaniem miała być troska o tradycyjny repertuar ludowy tego zespołu, oparty na pieśniach, przyśpiewkach i tańcach wsi mazowieckiej i regionalnej tradycji artystycznej. Z tej to okazji, skarżyskie towarzystwo postanowiło odwiedzić siedzibę wspomnianego zespołu, mieszczącą się w Otrębusach.
Kultywując polski folklor
Zespół ten, miał uchronić polski folklor, przed zatarciem i ukazać jego zróżnicowanie, bogactwo i piękno. Jak głoszą nam stare źródła historyczne, idea zespołu powstała na długo przed jego legalizacją. Tadeusz Sygietyński, wybitny kompozytor i miłośnik rodzimego folkloru oraz jego żona Mira Zimińska – Sygietyńska, jedna z najbardziej znanych przedwojennych warszawskich aktorek, przyrzekali sobie w ruinach bombardowanej stolicy, że jeśli przeżyją wojnę, założą zespół, który będzie podsycał to, co jest drogie ich sercu, bo polskie. Mira Zimińska-Sygietyńska porzuciła po wojnie karierę aktorki i zajęła się sprawami organizacyjnymi, związanymi z zespołem. Tadeusz Sygietyński zaś, komponował utwory w oparciu o oryginalne relikty ludowej pieśni.
Pomoc pana Wiśniewskiego
Wraz z zaprzyjaźnionym organistą z Klombowa, Henrykiem Wiśniewskim i jego żoną Teresą, przetrząsali wiejskie chaty, w poszukiwaniu dawnych strojów i uzdolnionej młodzieży. Na siedzibę zespołu, wybrano podwarszawską posiadłość, położoną opodal Pruszkowa, nazwaną na cześć żony jego właściciela Karolinem. Pałac w Karolinie, nim stał się siedzibą Mazowsza, był domem opieki oraz zakładem dla nerwowo i psychicznie chorych. Pod koniec 1948 roku, do pałacu w Karolinie zaczęły się zjeżdżać grupy młodzieży z okolicznych mazowieckich wiosek i miasteczek. Dziś Karolin, zmienił nazwę na Otrębusy. Pierwsi członkowie tego, zespołu mieli nie więcej niż 16 lat i byli członkami jednego z chórów Henryka Wiśniewskiego. Przywozili oni ze sobą do Karolina przepiękne polskie melodie, oryginalne stroje oraz swój talent, młodość i pasję do krzewienia polskiej kultury.
Miły obowiązek
Na państwie Sygietyńskich, spoczął obowiązek nie tylko zadbania o wikt i opierunek, ale przede wszystkim zapewnienia podopiecznym wykształcenia. Opiekunowie zespołu, przeprowadzili się w tym czasie do małego domku położonego przy karolińskim pałacu, aby zawsze być w stałym kontakcie z członkami zespołu. Po dwóch latach nauki, prób i ćwiczeń, w dniu 6 listopada 1950 roku, na deskach warszawskiego Teatru Polskiego, odbyła się premiera pierwszego artystycznego programu Mazowsza. Ówczesny repertuar, składał się z piosenek przeplatanych tańcami z regionów opoczyńskiego, kurpiowskiego i mazowieckiego. Po warszawskiej premierze, ważyły się najważniejsze dla zespołu decyzje. Już rok później, Mazowsze wyruszyło na podbój świata, zaczynając od występów w ZSRR, co było decyzją niepodważalną w czasach PRL-u. Po trzech latach istnienia zespołu, polskie władze zezwoliły na wyjazd zespołu za tak zwaną żelazną kurtynę. Mazowsze zdobyło zatem Paryż, a 6 lat później dotarło aż do Ameryki.
Rok 1955
Rok 1955, okrył żałobą zespół Mazowsze i zachwiał jego plany na przyszłość. Zmarł bowiem, Tadeusz Sygietyński, ten dzięki któremu zespół zaistniał. Mira Zimińska-Sygietyńska, po śmierci profesora przejęła funkcje dyrektora zespołu. To ona uczyniła Mazowsze takim, jakie jest do dziś. To dzięki niej, na przestrzeni lat rozszerzono program aż do 39 regionów etnograficznych, opracowano niezbadane wcześniej pieśni religijne, a nawet patriotyczne. To dzięki pani Sygietyńskiej, Mazowsze zdobyło światową sławę, dając blisko 6 tysięcy koncertów, w Polsce i na świecie. Olbrzymim dorobkiem Mazowsza, w przeciągu tego czasu stała się również olbrzymia kolekcja pieczołowicie odtworzonych strojów z różnych regionów naszego kraju. Mira, kierowała zespołem ponad 40 lat, poświęcając bez reszty swój talent, doświadczenie i życie.
Wielkie sławy w Mazowszu
W Mazowszu w latach pięćdziesiątych minionego stulecia, występowały takie sławy jak Irena Santor i Lidia Korsakówna. W roku 1963, Zespół Pieśni i Tańca Mazowsze, wystąpił w filmie „Żona dla Australijczyka”. Rolę solistki tego zespołu, odegrała znana aktorka Elżbieta Czyżewska, a w rolę Australijczyka wcielił się Wiesław Gołas. W roku 1999, zespół Mazowsze wystąpił w filmie Andrzeja Wajdy, zatytułowanym „Pan Tadeusz”, w scenie Poloneza z 12 księgi mickiewiczowskiej epopei. Obecnie w skład zespołu wchodzą balet, chór i orkiestra symfoniczna. Znanymi postaciami Mazowsza są choreograf Witold Zapała oraz tenor Stanisław Jopek zmarły w dniu 1 sierpnia 2006 roku, (ojciec wokalistki Anny Marii Jopek). Po śmierci Miry Zimińskiej Sygietyńskiej, w roku 1997 dyrektorem zespołu została Brygida Linartas, która zrezygnowała z tej funkcji w roku 2000. Obecnie, dyrektorem Mazowsza jest Jacek Kalinowski, który skrzętnie kultywuje wartości polskiego zespołu. Dziś Mazowsze, to stuosobowa grupa artystów, których występy zna ponad 16 milionów widzów na całym świecie.
Skarżyskie Towarzystwo Patriotyczne Renesans, miało okazję podziwiać w Otrębusach piękne stroje, które szyte były jeszcze pod bacznym okiem pani Miry.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
